Contact

Ik zit in Stadshagen, Zwolle
e-mail: sonia@vannispen.net
Telefoon: 06 5100 5339. Inspreken of app of SMS sturen als ik niet aan kan nemen.

Mijn lidmaatschap van de beroepsvereniging en mijn AGB codes heb ik opgezegd. Mijn inschrijving bij de KvK bestaat nog. 
KvK                                                     : 273 78 239

Wie ben ik?

Een spannend en boeiend leven… 

Ik heb meer dan twintig jaar gewerkt voor het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Daar heb ik fantastische en uitdagende plaatsingen gehad waardoor ik – met veel plezier – als diplomaat in verschillende landen heb mogen wonen en werken (Mexico, Tanzania, Burkina Faso, Benin). Het was geweldig op die manier mensen en culturen te leren kennen, en bovendien bezig te zijn met onderwerpen die er echt toe doen. Het grootste gedeelte van mijn tijd hield ik me bezig met ontwikkelingssamenwerking, maar ook cultuur, mensenrechten, politieke zaken en belangenbehartiging voor de Nederlandse zakenwereld hoorden op verschillende momenten bij mijn taken.

En toch valt het steeds zwaarder

Op een gegeven moment begon het me wel meer moeite te kosten. Ik vond het werk nog leuk, maar had steeds minder energie over om ook naast mijn werk nog iets te kunnen ondernemen. Ik was altijd moe. Uitrusten leek niet te helpen. Ik kreeg last van pijn in mijn hele lichaam. Ik heb van alles geprobeerd:

  • Een paar keer door de ‘medische molen’ maar ze konden niets vinden. “Mevrouw, u werkt gewoon te hard”, zei één arts. Het was wel waar dat ik hard werkte, maar ik was ervan overtuigd dat er iets meer aan de hand was. En zoals gezegd: uitrusten hielp niet.
  • verschillende soorten massages en shiatsu
  • ayurvedische reiniging (panchakarma)
  • accupunctuur
  • verschillende diëten
  • allerlei voedingssupplementen

De meeste dingen weet ik niet eens meer. De laatste keer dat ik door de molen ging zei de reumatoloog: “het lijkt erg op fibromyalgie, maar je hebt pijnpunten op afwijkende plaatsen, en bovendien heb je er de persoonlijkheid niet voor”. De persoonlijkheid niet voor? “Nee, mensen met fibromyalgie zijn meestal depressief aangelegd”. Haar eindconclusie was: mee leren leven.

Op het randje van een burnout 

Intussen dacht ik dat het niet lang meer kon duren voor ik arbeidsongeschikt verklaard zou worden. Voor een beleidsambtenaar is het natuurlijk dodelijk als je geen rapporten meer kunt lezen. Ik moest stukken vaak drie keer lezen en wist dan soms nog niet wat er stond.

De weg terug omhoog

Toen liep ik B.E.S.T. tegen het lijf, een methode van bioresonantie. In een paar maanden tijd werd de lijn die al tien jaar neerwaarts ging omgekeerd. Dit gebeurde in een fase in mijn leven dat ik me aan het bezinnen was om iets anders te gaan doen. Ik volgde de opleiding tot B.E.S.T.-therapeut en begon ik in maart 2011 mijn praktijk.

Maar de verbeteringen stagneerden ruim voor ik weer de oude was. Bij mijn cliënten zag ik dat sommigen heel goed reageerden, terwijl er bij anderen – de meesten – (te) weinig gebeurde. Ik kwam op het spoor van de orthomoleculaire gezondheidsleer. Het wetenschappelijke daarvan sprak me aan. Je zoekt daarin naar welke processen in een lichaam niet helemaal goed lopen en naar welke voedingsstoffen je lichaam nodig heeft om optimaal te functioneren. Als je essentiële bouwstoffen tekort komt, is het niet met alleen een energetisch prikkel op te lossen. Voeding en supplementen gingen een steeds groter deel uitmaken van mijn eigen leven en van mijn behandelingen. Ik werk niet meer met bioresonantie.

De doorbloeding verbeteren

Maar al eet je nog zo goed, als je voeding niet je cellen bereikt, kan het lichaam er geen gebruik van maken en niet goed zijn werk doen. Ik denk dat ik met het stimuleren van de vasomotie – waardoor alle cellen in je lichaam weer goed verzorgd kunnen worden – de laatste toevoeging aan mijn ‘arsenaal’ heb gevonden, dat ik toepas bij mezelf en waar ik mijn cliënten mee kan adviseren en bijstaan. In feite is dit, door de ongelooflijk brede werking en de enorm hoge therapietrouw, nu de hoofdmoot in mijn activiteiten aan het worden.

Yoga hielp me in de tussentijd overleven

Met yoga ben ik begonnen in 1997 in Ouagadougou, de hoofdstad van Burkina Faso (West-Afrika). Yoga heeft me op de been gehouden toen het lichamelijk niet goed met me ging. Dankzij de zeer intensieve begeleiding door mijn (geweldige!) leraar, Idriss Ouédraogo, ben ik in Burkina in 1999 begonnen met lesgeven. Daarna heb ik in opdracht van Idriss een yogacentrum opgericht en gerund in het buurland Benin, van 2001 tot 2007. Sinds 2008 geef ik jaarlijks les in India in de internationale yogalerarenopleiding van de Himalaya Traditie, en sporadisch in de yogalerarenopleiding in Burkina Faso. Sinds begin 2012 geef ik reguliere yogalessen in Zwolle , en sinds 2017 op de Nederlandse yogalerarenopleiding van de Himalaya Traditie.